1 Kasım 2008

Eloşumuza,

Günlerdir birinci doğumgünün için ne yazacağımızı düşünüp düşünceden düşünceye koşarken ve gene, her zamanki gibi, bu işi de son dakikaya bırakmışken, birden bire gelen bir haberle sarsıldık. Dedenin kalbinden ameliyat olması gerekiyormuş ve kaderin garip bir cilvesi olarak tam da senin doğumgününde ve senin doğduğun hastanede. Neyse ki, başarılı bir ameliyat geçirdi ve şu an yoğun bakımda dinleniyor. Gelecek sene ikinizin birden doğumgününü Akay Hastanesi'nde kutlayalım diyoruz. Bu sene ister istemez çok gölgede kaldın.

Oysa ki bir haftadır kafada neler neler yazdık. Her seferinde, ne yazarsak yazalım, bizi ne kadar mutlu ettiğini anlatacak doğru kelimeleri bir araya getiremedik. Kelimeler hep senin bir adım gerinde kaldı. Bir senedir yaşadıklarımızı, hayatımıza getirdiğin ışığı ve kattığın anlamı nasıl yapsak da sana anlatsak, sana nasıl teşekkür etsek bilemedik. Ve artık doğumgününün son anları...

Canımız kızımız! İyi ki doğdun, iyi ki varsın. İyi ki yemek yemiyorsun ve iyi ki uyumuyorsun ayrıca. Hayatımıza renk geldi, ne o öyle günde altı saat uyumalar, tv izlemeler, müzik dinlemeler, kitap okumalar, tatile çıkmalar vardı hayatımızda. Şimdi sadece sen varsın ve hepsinden iyisin! Afacanlıklarını, dilinden dökülmeye başlayan tatlı sözcükleri, 2 gün önce attığın adımcıkları, hep seni hep seni konuşmak en önemli işimiz artık.


Sevdiklerinle birlikte geçirdiğin en mutlu anlarını bir araya getirip bir klip yaptık. Yaparken de izlerken de çok eğlendirdin bizi.

İyi ki doğdun kuzu budumuz!

Tha Fall

Tarsem Singh her zaman düşündüğüm bir şeyi yine benden önce yapmış; Rüya filmi. Çok başarılı görsel sahnelerin kurgulandığı filmde, hikaye gelişirken, ağır hastalığın ve yalnızlığın iç dünyasına dündürdüğü bir adamın küçük bir kıza anlattığı hikayelerin kızın gözünde rüyalaşmasını görüntülenmiş. Filmin ana konusu hikayelerin görselleşmesinden geri planda kalıyor ama hastanedeki hayattan kısa bir kesit sunan filmin hikayesi de yalın ve derin.Hikayelerin rüyalaşması, izole bir ortamda kızın algısının yakaladığı imgelerin kullanılmasıyla ustaca görselleştirilmiş. Burada fimin derinliği, görsel yalınlık ve rüya absürdlüğünü yakalayabilmesinini dışında, bu imgelerin küçük kızın kafasında nasıl görselleşeceği üzerine de derin bir çalışmayı yansıtıyor.Fim zaman zaman ağırlaşabiliyor. Aslında bu da rüyaların absürdlüğüne ve bütünlüğü kurmanın zorluğuna benziyor. Ama sinemayla ilgilenen kişiler için mutlaka görülmesi gereken bir eser. Görselliği örneklemek için birkaç resim koyuyorum ama istediğim resimleri de bulamadığım kayıtlara geçsin.

Kızın rüyalarındaki görsel öğelerin ve hatta kişilerin izole hastane ortamından bilinçaltına yerleştiğini yavaş yavaş ve sonuna doğru fark ettirmesi açısından biraz Usual Suspects havası var. Sahnelerin yalın ve etkileyici görsel kurgusunu ifade etmek için de yönetmenin önceki filmi The Cell'in veya Hero'nun şiirselliklerinden bahsedilebilir. Ama The Cell'e göre kesinlikle daha kaliteli bir film.

 

http://www.imdb.com/title/tt0460791/

Zeitgeist: The Movie - Zamanın Ruhu

Tek kelimeyle müthiş bir belgesel. Peter Joseph'in hiç yeni çekim yapmadan kurguladığı bu tek kişilik yapıt 3 bölümde din, terör ve dünya ekonomisi arasındaki bağları ortaya sermeyi hedefliyor. İlk bölümde Hristiyanlık örneğinde dinlerin tarih boyunca nasıl kullanıldığını, temel güç odaklarıyla olan ilişkilerini inceliyor. İkinci bölümde, başka birçok muhalif belgeselde olduğundan daha başarılı bir şekilde, resmi 9/11 söylemini çökertiyor. Kısa, öz ve anlaşılabilir argümanlarla söylemin her noktasına saldırıyor ve eleştirinin bir adım ötesine geçerek kendi açıklamalarını ortaya koyuyor. Son bölümde ekonomik güç odaklarının dünya ekonomisini yönlendirmesi ve terör ve savaş gibi olguları da basit araçlar olarak kullanması üzerine oturttuğu argümanını son yüzyıl tarihinden örneklerle Yeni Dünya Düzenine kadar başarıyla taşıyor.
Film başından sonuna kadar, giderek dojazı arttırarak gelecek olan tehlikelere karşı bireyleri açıkça uyarıyor. İzleyicileri birey olmayı anlamaya ve birey olmaya çağırıyor. Bu açık taraflılık durumu belki bir eleştiri medyası yaratabilir. Ya da Joseph'in politik duruşuna eleştirel bakmak isteyenler için bu yanlılık bir eleştiri nedeni olabilir. Argümanlarını beslemek için kullandığı zengin verileri de araştırıp doğrulamak biraz zor. Ama dersine iyi çalışmış olduğu da apaçık ortada.

The social manipulation of society through the generation of fear and division has completely detached humans from their sense of power and reality.

Zeitgeist, bir anlamda başarılı bir uyanış ve kendine geliş haykırışı. Görsel yapısı çok güçlü olmasa da, yer yer sinematografik ögeleri kendi argümanı ve kurgusu çerçevesinde başıyla kullanan bir belgesel. Zaten sinematografinin mesajın önüne geçmesi de istenmemiş. Sinematografi yalın ve yerinde bir araç olarak kullanıyor.
En az iki kez izlenmeli.
http://www.imdb.com/title/tt1166827/

Barış K’s Eurasia Mix Part III - Türk Kozmik Space Masters

Uzun zamandır bu sayfalarda yerini bulan dostumuz Barış K’nın Eurasia serisi artık Atlantik hudutlarını aştı ve New York’un hem en popüler, hem en havalı DJ / Producer’larından, DFA Records‘cu Tim Sweeney’in haftalık radyo programı ‘Beats in Space’in başköşesine oturdu. Tim’in “Bu senenin en iyi programı oldu” dediği Avrasya’nın son halkasını buradan paylaşıyoruz.

Amerika’da WNYU‘da yayınlanan bu radyo programının parça sıralaması şöyle:

Mahzuni Şerif - Yuh Yuh
Özdemir Erdoğan - Bir Adım Öte
Edip Akbayram & Dostlar - Mehmet Emmi (Barış K Edit)
Derdiyoklar - Yaz Gazeteci (Barış K Edit)
Gülden Karaböcek - Şu Sazıma Bir Düzen Ver
Kamuran Akkor - İkimiz Bir Fidanız (Barış K Edit)
Arif Sağ - Osman Pehlivan (Barış K Editt)
Timur Selçuk - Panayır Günü (Barış K Edit)
Şenay - Dalkavuk (Barış K Edit)
Modern Folk Üçlüsü & Ayşegül Aldinç - Dönme Dolap (Barış K Edit)
Şenay - Honki Ponki (Barış K Edit)
Neco - Hayaller ve Rüyalar (Barış K Edit)
Osman İşmen - T.R.T. (Barış K Edit)
Zerrin Özer - Umut (Barış K Edit)
Nazan Şoray - Teselliye Sen Gerek (Barış K Edit)
Zerrin - Son Defa (Barış K Edit)
Osman İşmen - Süt İçtim (Barış K Edit)
Ajda Pekkan - Bir Dost Bulamadım (Barış K instrumental edit)
Ajda Pekkan - Petrol (Barış K Edit)
Cem Karaca - Nem Alacak Felek Benim (Barış K Edit)
Selda - Meydan Sizindir (Barış K Edit)
Edip Akbayram - Ayrılık (Barış K Edit)
Derdiyoklar - Dom Dom Kurşunu (Barış K Edit)
Ersen - Derman Bulunmaz (Barış K Edit)
Barış Karademir feat. Candaş Baş - 200 (Demo Miks)
Edip Akbayram - Yaralarım (Barış K Edit)

Buradan dinleyin

Buradan da indirin

Ribery Azmi

Azmiyi yolda buldu kutay. Tarih de duseyim, 26 eylul 2008’de. Kalkanda, aksamustu eve donerken. Yolun ortasinda oylece duruyormus. Beklemis gitsin diye, gitmemis. Inmis arabadan kenara koyayim bari diye dusunerek, bu sefer de arabanin kapisina kadar pesinden gelmis. Birakmamis kutayi. O da almis eve getirmis bir karton kutunun icinde. Kucucuk, bakimsiz, zayif, tuylerinin arasindaki bitler gorunecek kadar zayif bir kedicik. Bir deri bir kemik deyiminin resim hali. Gozundeki iltahap oyle akmis ki, surati yok gibi. Bu hayvancagiz neresiyle goruyor dedirtiyor insana. Ilk ismi Ribery idi bu yuzden. Hani su bir zamanlar Galatasarayda da oynayan yuzunde (sanirim) kazadan kalma bir iz olan futbolcu. Kutayin cok hosuna gitti bu isim tabii ki.

Kediler dokuz canli olur derler ya, Azmi bizi buldugunda (boyle soylemek daha dogru) dokuz canin en az altisini harcadigini bilememistik. Ilk aksam birseyler yesin diye, buzdolabimizda bir kediye uygun tek yiyecek olan salamdan verdik. Bi guzel goturdu. Sut de vardi neyse ki, onu da icti. Cok hali yoktu oyle dolanmaya. Onu koydugumuz kutunun icine yerlesti. Uyuklamaya basladi. Ara ara verandaya cikip kontrol ettik. Her defasinda kafayi kaldiriyordu. Sonra oyle derin bir uykuya dalmis ki zavallicik, biz cikinca hic tepki vermedi. Oyle ki onu öldü sandik. Kutuyu sarstik, salladik, bana misin demedi. Ölü olduguna o kadar inandik ki, ben hickiriklara boguldum bir anda. Kendim de sasirdim bu halime. Simdi dusununce… icime hic ummadigim bi yerden dokunmustu o ölüm. Vicdanim, ölüme bu kadar yakin birine yardim ettigini bilmiyordu, dusunebildigimden de zavalliydi demek zavallicik.

Hazirlandik, azmiyi musait bir yerlere goturmek uzere. Nereye goturecegimiz hakkinda bir fikrimiz de yoktu. ‘Kutay, hakkaten öldü mü?’ dedim tam cikacakken, kutay bakti tekrar kutuya: ‘Aaa, kipirdadi bu!’

Bir anda canlandi, ayaklandi onca sarsilmaya tinmayan kedi… Verandaya goturduk hemen, bir bayram havasi esti evde. Bu sefer de sevincime sasirarak kahkahalarla gulmeye basladim. Elimizde bir ölü kedi oldugunu sanarak, caresizce yapilmasi gerekeni yapmaya hazirlanirken… zamanin geri donmesi gibi bir duygu. Gercek hayatta da olmasi arzu edilen 'undo' komutu gibi…

Ertesi gun veterinere goturduk azmiyi. Gozlerine birsey surdu adam, simdi goruyor artik dedi. Gozleri acilinca bir anda bir surata kavustu azmi, kedi oldugu ortaya cikti sanki. Hem de yuzundeki yara bereye ragmen sevimli bir kedi. Dis parazitler icin bir ilac surdu ensesine. Yarin aksama rahat rahat sevebilirsiniz dedi. Ic parazitler icin de bir igne yapti. Gozleri icin bir solusyon verdi, her gun surulmesi gereken. Iki veya uc haftalikmis yavrucuk. Yemek yerse kurtulur dedi. Vizite ucretine bizim gibi vicdan sahibi musterilerinin iclerini rahatlatmak da dahil oldugu icin olsa gerek, ‘siz elinizden geleni yaptiniz’ diye de ekledi. Mamasini ve kedi kumunu da alip ciktik veterinerden.

Ignenin etkisiyle o geceyi cok kotu gecirdi azmi. Surekli uyuyordu ve surekli sanciyla kivraniyordu. Evin icinde bir yer yaptik ona. Yanina sicak su sisesi koyduk. Gece basinda bekledik bebek gibi. Uyanmadigi icin bisey yiyemedi. Oyle sancisi vardi ki, ‘bu sefer ölürse uzulmicem o kadar cok’ dedim kendi kendime gecenin bir vakti. Sabah bes gibi yattik. Sekizde kalktigimda azmiyi yuvasından uzaklasmis, seramiklerin üstünde ve çişinin yanıbaşında baygin uyurken buldum. Yerine goturdum. Hala sancisi vardi. Sicak suyu yeniledim. Ortaligi silip yattim yine mecbur. Onbirde kalktigimda azmi biraz daha uyanik gibiydi. Ayaga kalkmak istiyordu, iki ön ayaginin ustune basabiliyor, ama kicini kaldiramiyordu. Biraz kaldirabilse, yalpalaya yalpalaya iki adim atiyor, hoop yikiliyveriyordu. Yine de umut verdi bu durum bana. Yaninda duran suya agzini soktum, bir iki yudum aldi. Yine yalpalamalara devam etti. Yarim saaat kirkbes dakka mucadelemiz surdu birlikte ve nihayet beklenen gelisme oldu, kakasini evin orta yerine bi guzel yapti. Sonra burnunu mamasinin icine daldirdim zorla, yemege basladi. ‘ne azim varmis sende yahu’ dedim saskinlikla, yirttigina sevinerek. Azmi adini o gun aldi iste.

O gunun gecesi caglar ve gokhan geldiler. Ribery Azmiyle ilk tanisan saibeliler onlar oldu. Zayifligina sasirdiklarini hatirliyorum. Ve iki fenerli olarak, Ribery yerine Azmi diye hitap etmeyi tercih ettiklerini. O gece ust kat balkonunda yatirdik azmiyi, alt kat verandada baska hayvanlar gelir saldirir falan diye. Sabah caglarin sesiyle uyandim, ‘sizin kedi asagi dusmus’. O olduguna inanmayarak firladim yataktan. Hakkaten de azmiydi. Alt kat verandanin ustundeki sundurma sayesinde yumusak bir dusus yapmisti anlasilan. Dokuz candan geriye kalan uc canin ilki sanciyla gecirdigi gece, ikincisi de balkondan dustugunde harcanmisti sanirim.

Ahu ve serdar geldiklerinde Azmi artik o kotu geceye kiyasla cok cok iyiydi. Istahi hic fena degildi. Yas mamayi afiyetle goturuyordu. Ama surekli ishaldi. Bu arada neyse ki kumunun yerini ogrenmis, ortaliga pislemeyi birakmisti. Yas mamanin icine kuru mama katip caktirmadan kuru mamaya alistirmaya calisiyorduk. Ama hic sevmemisti kuru mama isini.

Verandadan hic cikasi yoktu. Arada bir biz cikarip topraga bastiriyorduk, biraz hayati ogrensin diye. Ama yok. Miyavlaya miyavlaya pesimizden geliyodu, beni verandama goturun dercesine. Yine de bir gece verandada, kendi kafasi buyuklugunde helikopter bocegine benzer koca bir bocegi yakaladigini gorunce, ‘olacak olacak’ dedik, ‘kendi basinin caresine bakmaya alisacak.’

Azmiyle gunler boyle geciyordu. Misafirlerimiz gittiler. Bizim de ankaraya donme vaktimiz yaklasti. Azmiyi kime biraksak diye dusunmeye basladik. Hala cok zayifti, cok savunmasizdi. Kuru mama alistirmalari iyi gitmiyordu, o yuzden hala ishaldi. Yanimiza geleli on gun olmustu. Gitmemize iki-uc gun kalmisti. Azmi toparlamisti ama hala bakima muhtacti. Gece anne sicakligi versin diye yanina sicak su sisesi koyuyorduk hala. Kucuk bebek gibiydi, ilgi ve oyun istiyordu. Her kedi gibi oksanmaya bayiliyodu. Sanki insanlarla ilgili ilk once oksamanin ona verdigi hazzi ogrenmisti. Elimizi ona dogru tutunca, dumduz yuruyup kafasini boganin toslamasi gibi elimize dayayiveriyordu.

Azmili onikinci gunun sabahinda, 7 ekim gunu, onu kutusunda baygin bulduk. Bu sefer durum hic ic acici degildi. Kutunun icine pislemis ve oyle yatip kalmisti. Garip bir sekilde, ic ceker gibi nefes aliyordu. Boynundan tutup kaldirdim, ayakta durmaya zorladim. Yok… gozlerinin feri gitmisti. Bugulu bakiyordu. Onceki gece iyidi, yuruyodu, yemek de yemisti. Sasirmistik. Hemen veterinere goturduk ve eski turk filmlerinin meshur repligini dinledik: yapacak bisey kalmamis. Anlasilan azminin zayif bedeni buraya kadar demisti.

Ribery Azmi’nin hem beklenmedik hem beklenen ölümü sarsti bizi ama, yine de gerekeni yapabilecek metaneti bulduk kendimizde. Belki doktorun bize asiladigi elimizden geleni yaptik hissinin gururuyla, belki de bir insani gorev bilinciyle, her nasilsa iste… Bir kac saat sonra, azmicigi evimizin bahcesine, begonvillerin golgesindeki deniz manzarali yeni evine birakmis, verandada sessiz oturuyorken, sanirim yaşamı ve ölümü dusunuyorduk ikimiz de.

kendi ekolünü yaratmak

Bulent Uygun fenerbahce galibiyetini, devre arasinda bilgisayarli analiz sistemi ile rakibin hatalarini desifre etmelerine baglamis. Bu sistem canli yayinlanan maclarda kullanilabiliyomus. Uygun da devre arasinda rakibin hatalarina gore oyunu revize etmis. Haberin oralari soyle:
-----
Sivasspor Teknik Direktörü Bülent Uygun, 2-1 galip geldikleri Fenerbahçe maçının devre arasında bilgisayarlı analiz sistemini başarıyla uyguladıklarını belirterek, “Bu sistem, rakip takımın açık taraflarını gösteriyor. Rakip takım ne yapıyor, hataları ne onları ortaya koyuyor” dedi.
Fenerbahçe'nin duran topları nasıl kullandığını, topları nereye attığını, duran toplarda ne kadar etkili olduğunu belirlediklerini kaydeden Uygun, “Bizim kullandığımız duran toplarda da onların aynı şekilde hareketsiz kaldığını tespit ettik. Dolayısıyla hareketli olduğumuzda gol atabileceğimizi belirledik ve attığımız ilk golü de duran topta, oyuncularımızın hareketli olmasıyla attık. Sezer'in ceza alanına yaptığı ortada, futbolcularımız hareketli olunca Murat kafayla golü attı” dedi.
Fenerbahçe'nin hatasının, uzun top atıldığında dönen topu alamamak olduğunu ifade eden Uygun, şöyle devam etti:
“Stoperlerin veya defansın karşıladığı topu sağ bek ve sol bekler ile orta alan kapamıyor. Yani bizim o topları kapmamız gerekiyor. Dolayısıyla Fenerbahçe maçında uzun toplarla oynayarak, savunmadan dönen topları kapmaya çalıştık. İkincisi Roberto Carlos'un ve Emre'nin boyunun kısa olmasından dolayı da rakibimize karşı bizim sağ bekte görev verdiğimiz Murat Sözgelmez'in boy avantajını kullandık. Degajların ve uzun topların Murat'a doğru atılmasını ve atılan topu da Murat'ın Mehmet'e indirmesini sağladık.”
Maçın ilk yarısında Gökhan Gönül ve Kazım'ın karşısında, sol bekte görev verdiği Faruk'u, ikinci yarıda oyundan alarak Balili'yi sahaya sürdüğünü, Faruk'un yerine ise takımın en iyi oyuncularından biri olan Sezer'i monte ettiğini kaydeden Uygun, “Bu değişiklikle hem Sezer'in iyi oyununu devam ettirmesini ve hem de rakibinin iyi tarafını kapatmasını sağladık” dedi
----
Haberin bu kismi boyle. Obur kismi ise soyle:
Bir dönem formasını giydiği Fenerbahçe'ye karşı teknik direktörlük yaşamında ilk galibiyetini elde ettiğinin hatırlatılması üzerine Uygun, şunları kaydetti:
“Biz futbol adamıyız, işimizi profesyonelce yapıyoruz. Fenerbahçe'de futbolculuk yıllarında yaşadıklarım veya Trabzonspor'da, Kocaelispor'da ve diğer takımlarda yaşadıklarım, futbol yaşantımda kalanlar. Şimdi ben kendine yeni bir ekol yaratan, kendi tarzını oluşturan, duruşuyla, mantalitesiyle, projeleriyle bir teknik direktörüm. Dolayısıyla benim için her rakip çok önemli. Her rakibi çok önemsediğim gibi, her takımın onuruna ve duruşuna saygı gösteren bir teknik adamım.” “Sivasspor artık, kendi ekolünü, tarzını yaratmış, duruşuyla, mantalitesiyle ve futbol felsefesiyle bugün bir Anadolu'dan bir takımın şampiyon olabileceğini göstermiştir. Bunun sonucunda da Gaziantespor, Bursaspor, Konyaspor gibi takımlar da şampiyonluğa oynuyor” dedi


Burdaki kendi ekolunu yaratmak kismina takildim ben. Oyle mi hakkaten, yoksa Uygun, Terim’lige soyundugunu mu acikliyor bize alttan alttan.
Umarim kendisini dev aynasinda gorme gafletine dusmez. Gecen sene de bu sene de gayet iyi bir performans gosteriyor. Ama bu kendi ekolunu yaratmak gayreti, ‘ekol’ etiket ugruna yapilirsa durum vahimlesebilir. Kendisini burdan sagduyuya cagirmak isterim.

kaynak: http://www.hurriyet.com.tr/spor/futbol/10004798.asp?gid=229&sz=43129

futbol videolari

Ruben de la Red


Henry assist


tuncay



top toplayici

10 incredible underground lakes and rivers

Reed Flute Cave in Guilin, China was discovered during the Tang Dynasty almost 1,300 years ago. Image by Ian Sewell

Far below the Earth’s surface, where the sun rarely penetrates, is a world of twinkling glow worms, precious gems and limestone caves and mountains, a land inhabited by nature alone. Within this world are visions to rival many landscapes decorating our horizon; lakes lie still and calm, great networks of caves know no borders and rivers and rivulets carve an ever-evolving terrain.

We invite you to explore this remarkable subterranean domain through these incredible images we’ve complied for your viewing pleasure.

1. Cheddar Gorge is Britain’s biggest canyon and is found within the Cheddar Caves, where the UK’s oldest complete human skeleton was found in 1903. Known as the Cheddar Man, the remains were estimated to be 9,000 years old.

Snowman-1

2. Hamilton Pool Preserve, in Austin, Texas, was created quite naturally when the dome of an underground cave collapsed revealing this stunning natural pool. It is now frequented by day-trippers and naturalists. That’s naturalists not naturists, although no doubt someone has tried to go skinny dipping at one point!

Van Sutherland

3. Hamilton Pool from another perspective. When there’s been heavy rainfall, 45ft waterfalls cascade from the rim of the cavern. It must be pretty spectacular when you’re bathing.

Stuck in Customs

4. Stalagtites adorn the roof of Luray Caverns, Virginia, the still waters throwing a perfect reflection.

Ashley Dinges

5. Legend has it that early cavemen inhabited Wookey Caves in Somerset, England.

Wookey Caves

6. This underground lake in Mellisani Caves, near Kefalonia, was found when the roof of the cave collapsed after an earthquake in 1953.

Liana Photography

7. Lechuguilla Cave, in Carlsbad Caverns National Park, New Mexico is the fifth longest cave discovered yet at 120 miles (193 km) long and measures 489 metres (1,604 ft) deep, making it the deepest in continental United States.

Dave Bunnell

8. This underground lake near Macan Ché on the Yucatán Peninsula is one of many that are considered to be gifts from the gods by the Mayans, and therefore sacred.

sanghavedanta

9. The limestone flow feeding into this underground lake in Mexico resembles a waterfall turned to stone. Maybe the Ice Queen is privy to this particular cavern?

Adam

10. How long must it have taken for this little waterfall in Banff, Canada, to make this underwater lake?

Petr - Source: http://www.environmentalgraffiti.com/featured/underground-lakes-river/2190

Maceracılar*

Haftasonu Çağlar kardeşimin gelmesiyle kısa bir nefes alma imkanı yakaladık. Maceracı ruhumuz hemen kabardı, kendimizi Kalkan'ın dışına doğru attık, dağlara, ormanlara koştuk. Koşmadık, Sabri abinin pikupu aldık. Önce batıya gittik, Yalı Burnu denilen yere gelmeden muhteşem ormanların içinden ilerledik. Yol daraldı, hava karardı ama pes etmedik, en son noktaya ulaştık, denize girdik ama indiğimiz rampaları geri çıkamadık. telefon da çekmiyor, in cin vaziyeti, yemek yok, su yok.... Renç Koçibey abimiz imdadımıza yetişti.




Pes etmedik ertesi gün, doğuya döndük ama bu sefer gerçek yollardan gitmeye karar verdik, güzel güzel. Enfes yollardan, ormanlardan geçerek Sarıbelen köyünden ileriye Kaş'a doğru ilerledik. Memleketimizin hiç bilmediğimiz bir yerinde Radar Hava Komutanlığı olduğunu, oradan şanlı ordumuzun bırakın Akdeniz'i, tüm dünyayı izlemekte olduğunu öğrendik, içimize sular serpildi. Gökçeören Köyü yakınlarında mola verdik, mola noktasının manzarasından ayrılamadık, buralardan güzelcene bir yer almaya karar verdik. Parası olan yatırım yapmak isteyenleri davet ediyorum. En kısa zamanda konuyla ilgileniyoru. Bu sefer de arabamızın benzin pompası bozulduğu için yolculuğu Gökçeören Köyü'nde noktalamak ve kurtarma ekiplerini çağırmak durumunda kaldık. Bu sefer telefon çeken yere kadar yine Renç abinin eşliğinde ilerledik.








*Ev sahibimizin tabiri. Kapı önünde karşılaştığımız ve bir anda anlamsız bir tartışma içine düştüğümüz Rauf Albay 'Hep maceracılar geldi' diyor, ne dediği, ne demek istemediği tam anlaşılamıyor, Çağlar da hemen cevabı yapıştırıyor: 'Biz de maceracıyız amca, biz de maceracıyız!'. Halbuse ev sahibimiz emekli askeri veteriner doktor Rauf Albay 'maceracı' kelimesiyle olumsuz bir anlam vermeye çalışmaktadır. Hipiler falan gibi kişileri kastetmektedir. Karşılıklı boş bakışmalar....

Physical/Mental attractiveness graph - Fiziksel/Mental çekicilik grafiği

Here’s further proof that everything under the sun can be expressed mathematically: the Attractiveness/Relationship graph (it’s not as complex as it sounds). To those of you who are going to waste the next couple of hours classifying people they know along the graph, I apologize in advance.

Physical/Mental attractiveness two-axis relationship graph.

Deneme Yayını

Bizim de blogumuzdan enfes şarkılar yayılsın, eeey şişliiii eeeey şiliii, eeey manisa, eeeey alaskaaa duyun şaibelinin sesini ve şaibeli şarkılarıııı!!

ay çok mu abarttım yoksa? :)

8 dakikalık jazzy bir mola verin en iyisi, dinleyin Jazzanova'dan Hanazono'nun hikayesini...

Baris K’s Eurasiamix Part II / Advances in Turk Kozmik Space

Unutanlar hatırlıyor, sevenler kavuşuyor, kulaklarla Türkçe barışıyor. Dinleyin, dinletin. Sevaba mani olmayın.

Parça Listesi:

baris manco - kayalarin oglu
ersen - ne sevdigin belli ne sevmedigin
baris manco - kol basti (baris k edit)
nur yoldas - nedir yarabbi derdim (baris k.ut)
senay - doymadim
osman ismen orkestrasi - disko madimak (baris k edit)
derdiyoklar - salinda yuru (baris k edit)
baris manco - aheste (baris k edit)
ajda pekkan - ask oyun degil
osman ismen orkestrasi - azize diskoda (baris k edit)
senay - sev kardesim
urfali babi - disko kebap (baris k edit)
gokcen kaynatan - evren (baris k edit)
sezen aksu - bu gece (baris k edit)
senay - kent yasami
derdiyoklar - veren olmaz bizim elin tadini (baris k edit)
3 hurel - canim kurban
orhan gencebay - hayat kavgasi

Buradan da indirin (70 Mb)

http://etrafta.com/2008/03/10/baris-k-eurasia-mix-part-ii-advances-in-turk-kozmik-space/

Baris K’s Eurasiamix / An Introduction to Turkish Cosmicspace

“Baris K’s Eurasiamix / An Introduction to Turkish Cosmicspace” bir dönem Türkiye’de yapılmış müziğin bir dökümantasyonu niteliğini taşıyor. Barış’ın toplayıp kaydını yaptığı bir saatlik bu çalışma son derece samimi ve gönül rahatlığıyla kaliteli diyebileceğimiz müziği bir araya getiriyor.

Bu parçaları dinlerken insanın aklına garip bir şekilde sözde ilerlememizin ne yöne doğru olduğu, 80′lerdeki darbelerin nelere malolduğu, gibi sorular geliyor.

 Barış K's Eurasiamix - An introduction to Turkish Cosmicspace / 01:02:04

Baris K Edits - Birlik Destani
Orhan Gencebay - Bir Araya Gelemeyiz
Baris Manco - Lambaya Puf De
Okay Temiz - Denizalti Ruzgarlari
Selda Bagcan - Nem Kaldi
Mogollar - Iklig
Baris Manco - Coban Yildizi
Baris Manco - Bir Selam Sana
Erkut Tackin - Sevmek Istiyorum
Emin Findikoglu - Cecen Kizi
Nur Yoldas - Saki
Sezen Aksu - Ayriliklar Bitmez
Ferdi Ozbegen - Kopruden Gecti Gelin
Aksu Orkestrasi - Bermuda Seytan Ucgeni
Uc Hurel - Aglarsa Anam Aglar
Selda Bagcan - Ince Ince Bir Kar Yagar
Erkin Koray - Karli Daglar
Mogollar - Muzik
Erkin Koray - Turku

İndir (56,8 MB)
Haber veren Minas ve oturup uğraşan Barış için üç kere Sağol! Sağol! Sağol!

http://etrafta.com/2008/03/01/baris-ks-eurasiamix-an-introduction-to-turkish-cosmicspace/

100 best movie soundtracks

From 'Psycho' to 'Some Like it Hot', from Mozart and Wagner to Rodgers & Hammerstein... may we present cinema's greatest scores

This feature appears in the special Bafta issue of Seven magazine, free with this week’s Sunday Telegraph

The Empire Strikes Back
John Williams, 1980

For the first Star Wars sequel, the Wagnerian bombast of Williams's music for the original was supplemented by melancholy romantic motifs and the darkly brilliant, dum-dum de-dum dum Imperial March.

Download this album The Sound of Music Rodgers & Hammerstein, 1965 Was there ever a more complete soundtrack? Probably not. From the goofy Lonely Goatherd to the elegiac Edelweiss, via the soaring title song, The Sound of Music is as invigorating as an Alpine climb. Download this album The Harder They Come Various, 1972 Jimmy Cliff's buoyant title track and You Can Get it if You Really Want are the evergreen hits that helped turn pop audiences' ears to reggae, but the supporting acts, The Maytals and The Slickers, provide the mournful magic here. Baftas coverage in full Trouble Man Marvin Gaye, 1972 'There's only three things that's for sure: taxes, death and trouble,' Marvin Gaye sings on the opening track of this noirish, nervy and mainly instrumental soundtrack about a tough private detective. Diva Vladimir Cosma, 1981 Cosma's score, for a slick, super-stylish thriller about an opera singer who refuses to be recorded, introduced a new kind of ambient, keyboard-driven cool to soundtracks. That Summer! Various, Arista, 1979 The cream of Britain's original burst of post-punk chart stars - Ian Dury, Elvis Costello, The Only Ones, The Undertones - plus American interlopers (Patti Smith, Richard Hell) get their hits out. The Payback James Brown, 1974 Brown recorded his first great soundtrack for the gangster street saga Black Caesar. A sequel followed, but the director Larry Cohen rejected Brown's music - because it didn't sound like him. Brown released it as 'The Payback', an epic much-sampled eight-track double album that many regard as the funkiest thing ever recorded. Help! The Beatles, 1965 The Beatles spread their wings, from Lennon's Dylan-influenced You've Got To Hide Your Love Away to McCartney's orchestral manoeuvres for Yesterday. Faultlessly Fab. Tommy The Who, 1975 Surely the weirdest and most wonderful of all rock-opera movies, Tommy has the lot: Aretha Franklin, Keith Moon, Elton John… And the songs are all brilliant. Download this album The Big Chill Various, 1983 Lawrence Kasdan's loved and loathed friends-reunited film did for Motown what American Graffiti had done for rock'n'roll a decade before. West Side Story Leonard Bernstein and Stephen Sondheim, 1961 Jazz-propelled percussion, Shakespearean grandeur and great lyrics make for an edgy brilliance in Sondheim and Bernstein's breakthrough street opera. Download this album The Big Country Jerome Moross, 1958 The old West never sounded so new, shimmering or so big as it did in Moross's score for this Gregory Peck film, as its success as a 1990s dance music sample demonstrated. Epic ain't the half of it. Grace of My Heart Various, 1996 The film may have verged on parody, but its soundtrack of 1950s and 1960s pop facsimiles is lovely, touching and fun and enough to pass for a long-lost Phil Spector project. Kill Bill: Vol 1 Various, 2003 Quentin Tarantino's vinyl dealer does it again, throwing together Nancy Sinatra, panpipes, a 10-minute Latin version of Don't Let Me Be Misunderstood and a badass piece called Battle Without Honour or Humanity. Once Upon a Time in the West Ennio Morricone, 1968 The Michelin-starred masterpiece of spaghetti westerns found its musical match in Ennio Morricone's quirky, creepy and sweepingly emotional score. The Godfather II Nino Rota/Carmine Coppola, 1974 Just as Francis Ford Coppola's sequel is even more nuanced and resonant than The Godfather, so its score - in which Nino Rota's haunting theme is supplemented by new pieces by Coppola's father, Carmine - is even better. American Graffiti Various, 1973 For an unapologetically slight slice of nostalgia about the mythic power of rock?'n'?roll, American Graffiti had a massive impact. Its big, brilliant soundtrack of jukebox classics did all the work for it. Wild Style Various, 1983 Rap's Rock Around the Clock mythologised graffiti writers, downtown DJs and New York's emerging street sound. Its soundtrack captures the excitement and creative power of hip-hop's primal scenes. Pat Garrett and Billy the Kid Bob Dylan, 1973 Dylan's lazily strummed soundtrack, where banjos bounce and Knockin' on Heaven's Door makes weariness sound wonderful, spoke volumes. Pulp Fiction Various, 1994 Classics from Kool and the Gang, Dusty Springfield and Al Green are accompanied by lesser-known, but no-less-great, soul-'n'-surf grooves and snippets of Tarantino dialogue on this definitive document of 1990s retro-cool. One from the Heart Tom Waits/Crystal Gayle, 1982 Tom Waits writes beautiful songs, but makes a racket when he sings them. Here he sticks to the piano and lets Gayle sugar-coat his picaresque brand of romance. The Mission Ennio Morricone, 1986 Roland Joffe's epic historical tale starred Robert De Niro and Jeremy Irons and some glorious scenery, but still owed its emotional impact to Morricone's cascading score. Alfie Sonny Rollins, 1966 Cilla's great version of the title song doesn't feature on this record, but Rollins's saxophone makes up for it. His riffs on the Bacharach-David scene are definitively swinging and Sixties, but somehow timeless, too. Where Eagles Dare Ron Goodwin, 1968 'Broadsword calling Danny Boy.' The cable car scene. The fabulous Clint Eastwood/Richard Burton double act. And Ron Goodwin's ominous, brass-heavy score. A combination so perfect you can't see this film too many times. The Lord of the Rings trilogy Howard Shore, 2001-2003 Listen to just a few bars of Howard Shore's epic Wagnerian score and you're back there: revolting orcs, improbably gorgeous New Zealand landscapes, hairy-footed Hobbits, 'My Precious', the luminous Arwen?… The Draughtsman's Contract Michael Nyman, 1982 A soundtrack has made it only when it becomes the backdrop to daytime television. For most of the early 1990s, if a documentary wanted to evoke the spirit of traditional England, it used Nyman's music written for Greenaway's first (and only) really popular film.. Download this album Breakfast at Tiffany's Henry Mancini/Johnny Mercer, 1961 Moon River is now better known than the film it first appeared in. It's sung by Audrey Hepburn, who said, when a studio executive tried to have it cut, 'over my dead body'. Download this album Secrets and Lies Andrew Dickson, 1996 Yes, yes, excellent directing and acting, brilliant dialogue. But take another listen. The music, plastered over almost every join, is a match for all that happens on the screen. Sinewy, achey, stringy. Perfectly moving with the scenario. Withnail and I David Dundas, 1987 Because it was produced by George Harrison, Withnail and I remains one of few films with licence to include a Beatles track (While My Guitar Gently Weeps). The achingly elegiac score is the work of Lord David Dundas, the son of the Marquess of Zetland. Ghost World Various, 2001 It begins with a rumbling, jangling 1960s Bollywood dance number, Jaan Pehechaan Ho, but Terry Zwigoff's film mostly noses around the world of blues, jazz and calypso from the 1920s and 1930s. Dr No Monty Norman/John Barry, 1962 The film that introduced not just the 'dang danga dannnng dang dang dang dang' James Bond theme, but also Honey Ryder singing Underneath the Mango Tree. Goldfinger John Barry, 1964 So perfectly judged are all John Barry's Bond scores that they could fill half this list. But this, performed by Shirley Bassey, is surely The One. Midnight Cowboy John Barry, 1969 Long after people have forgotten this Oscar-winning period piece starring Jon Voight and Dustin Hoffman, they'll still be humming the theme tune. Chariots of Fire Vangelis, 1981 Quite what a 1980s synthesiser score by a New-Agey Greek composer had to do with British athletes in the 1920s is anyone's guess. But golly, it worked! The Magnificent Seven Elmer Bernstein, 1960 Whenever there's a Simpsons episode with a western theme, the music it uses is Elmer Bernstein's swooping, stirring orchestral score for The Magnificent Seven. That's how definitive it is. Download this album Gladiator Hans Zimmer and Lisa Bourke, 2000 A bit Spanish, a bit North African, a bit weirdo, a bit Holst, this is unlike the music you'd expect in a film set in Imperial Rome. E.T. John Williams, 1982 As with so many Williams scores, resistance to the E.T. theme music is useless. Every time you hear it, you think of E.T. in the basket as the bicycles soar skywards. And you want to cry. Jaws John Williams, 1975 'Duh dum. Duh dum. Duh dum. Dumdumdumdumdumdum?…' Without that insidious Williams score, he's just a silly, rubber animatronic fish. Blade Runner Vangelis, 1982 How could you possibly come up with a soundtrack to match a sci-fi masterpiece so stylish and melancholic and noir? Vangelis did. Download this album Trainspotting Various, 1996 Unlike Irvine Welsh's sordid novel, the Danny Boyle film version made heroin look rather fun - aided by a stonkingly cool, mostly upbeat soundtrack including Iggy Pop, Leftfield and Underworld. Assault on Precinct 13 John Carpenter, 1976 Carpenter's tense thrilling urban classic about a lonely cop station holding out against villains was rendered all the more scary by the moody, hugely influential, minimalistic synthesiser soundtrack. The Dambusters Eric Coates, 1954 Eric Coates had just composed a march in the style of Elgar's Pomp and Circumstance when the call came from the producers: did he have anything suitable for their new film, The Dambusters? The Ipcress File John Barry, 1966 Cynical, downbeat, unheroic, The Ipcress File was the thinking man's anti-Bond. So, too, was John Barry's sinuous, slyly menacing score. Reservoir Dogs Various, 1992 On the so-bad-it's-good principle which would see him revive the career of John Travolta, Quentin chose some of the worst songs from the Seventies - notably Stuck in the Middle With You by Stealers Wheel - and made them hip. Merry Christmas, Mr Lawrence David Sylvian and Ryuichi Sakamoto, 1983 Featuring an unlikely David Bowie as a Japanese POW, Nagisa Oshima's film is now best remembered for its melancholically beautiful soundtrack. Jean de Florette Jean-Claude Petit and Guiseppe Verdi, 1987 The easy, wheezy, maudlin lyricism of its soundtrack appears to contain a sort of Gallic shrug, a low-level grumpiness, in those self-pitying head-turned-down phrases. Badlands Carl Orff, 1973 Terrence Mallick's early masterpiece about two young lovers (facing page) on a mindless killing spree wouldn't be half so resonant without its lilting glockenspiel score. Dancer in the Dark Björk, 2000 Björk's ingenious songs build from nothing. Assembly-line noises or freight-train chugs coalesce into Bolero-like heads of steam, her melodies soaring above it all. Download this album In the Mood for Love Various, 2000 The directing and music all look West. And back. It's Hong Kong, 1962. Shigeru Umebayashi and Michael Galasso's humid valse triste frames the tragically frozen couple perfectly. Underground Goran Bregovic, 1996 A lardy (but lithe) Serbian oom-pah band and their rapid-fire music struggle on through the mud and testosterone of this women-tossing, chicken-kicking film. A riot. Fanny and Alexander Schumann, 1972 'Piano Quartet in E major' - music that, like the film, hangs precariously between a child-like reverie and materialised terror. Psycho Bernard Herrmann, 1960 Minimal instrumentation (Hermann deployed only the string section), maximum impact: Psycho's violin stabs were crucial to the notorious shower scene's power. Easy Rider Various, 1969 Dennis Hopper picked the music from his own collection, and it's a fine selection of late-1960s rock from The Band, The Byrds (singing Dylan), The Jimi Hendrix Experience and Steppenwolf. Amadeus Mozart, 1985 Probably the finest film ever made about classical music. As one of the characters says: 'It seemed to me that I was hearing a voice of God.' Bridge Over the River Kwai Alford/Arnold, 1957 Colonel Bogey was the definitive anthem of cheery British defiance during the Second World War, so became a natural to be whistled by the prisoners in David Lean's classic Topsy-Turvy Various, 2000 People complained about this film. 'There's too much music,' they whined. That's because it's a film about Gilbert & Sullivan's music. The Graduate Simon and Garfunkel, 1968 Director Mike Nichols wanted Simon and Garfunkel to record several tracks for his new film. The pair were busy touring and managed only one, but quite a one: Mrs Robinson. The rest of the soundtrack was padded out with previous releases. Download this album Dogville Various, 2004 Lars von Trier strips everything back for this bookish, moralising film. Handel, Albinoni and Pergolesi pop up, as does Vivaldi's Nisi Dominus, which effortlessly cranks up the tension. A Hard Day's Night The Beatles, 1964 Writing for The Beatles' first soundtrack was an all-Lennon-McCartney affair (facing page). The flinty, swaggering songs marked the beginning of the end of their smiley moptop phase. The Good the Bad and the Ugly Ennio Morricone, 1966 Twangy, surf guitars, strangled-death-cry yodelling, gun shots and Alessandro Alessandroni's virtuoso whistling: Morricone's score is surely the most bizarre, haunting and memorable in movie history October Shostakovich, 1928 To celebrate the 50th anniversary of the Russian Revolution, Dmitri Shostakovich dashed off a brilliant score for Eisenstein's Soviet polemic. Koyaanisqatsi Philip Glass, 1983 Good film music needs good bass notes. Minimalism has some of the best. Without Glass's creeping bass, Koyaanisqatsi would not be much of a film. The Jungle Book Richard M Sherman and Robert B Sherman, 1967 The Bare Necessities, I Wanna Be Like You, Trust in Me. The greatest, funniest and most enduring of all Disney soundtracks. Blue Velvet Angleo Badalamenti, 1986 Badalamenti's work on Blue Velvet - a world packed with little but dense undergrowth - sinks deep into your consciousness like sand onto a sea floor. Download this album Crimes and Misdemeanors Schubert, 1989 A man has hired a hitman to kill his wife. The hitman follows her home. Schubert's trembling, gasping, wide-eyed final quartet shadows every step back in a moment of sublime horror. Manhattan George Gershwin, 1979 Woody Allen shows us the New York cityscape to the indolent beat of Gershwin's Rhapsody in Blue and presents it as if it was the first time anyone had ever thought of it. Well, in 1979, Allen was the first one to think of it. A Clockwork Orange Various, 1971 We all remember Ludwig van's mooged-up ninth. But less well known is the touching moment when Alex returns from prison to find himself replaced, chaperoned by Rossini's William Tell Overture. Bodysong Jonny Greenwood, 2003 Simon Pummell's experimental British film was scored by Radiohead's Jonny Greenwood, the consummate multi-instrumentalist. Stand By Me Various, 1987 Rob Reiner's coming-of-age story has a memorable selection of tunes - the Chordettes' Lollipop, Jerry Lee Lewis's Great Balls of Fire and, of course, Ben E. King's Stand By Me. Superfly Curtis Mayfield, 1973 You might recognise Freddie's Dead and Superfly, the two hit singles from the album, which is one of the most important concept albums of the 1970s. Gone With the Wind Max Steiner, 1940 The composer Max Steiner, godchild of Strauss, pupil of Brahms and Mahler, could jerk a tear with every flick of his pen. The Wicker Man Paul Giovanni, 1973 Rediscovered and lavishly re-released in 2002, this uniquely spooky collection of folk motifs sounds like it's cursing you with every sinister, hurdy-gurdy note. My Fair Lady Frederick Loewe, 1964 Surely no musical has elicited as many polished gems as Loewe's musical. South Park: Bigger, Longer & Uncut Matt Stone and Trey Parker, 1999 The title is all innuendo; the songs, made for the big-screen version of the television show, are less delicate. They pay brilliant and bawdy homage to the golden show tunes. The Wizard of Oz Hyman Arluk and Yip Harburg, 1939 From the first step on the Yellow Brick Road to the Oscar statuette that awaited at the end of Over the Rainbow, the composer and lyricist really did do magic. Purple Rain Prince, 1984 Prince's psychodramas and kinky compulsions remained a minority peccadillo until the release of Purple Rain, but his semi-autobiographical musical radically fused rock and dance. Download this album Dead Presidents Various, 1999 The soundtrack was a rather more soothing and spiritual affair than the film, stuffed with glorious nuggets from the golden age of soul. Waiting to Exhale Various, 1996 The cream of black female pop stars, from Mary J. Blige and Brandy to Aretha Franklin, each took on one of the songs that express an arc of love, loss and reconnection all by themselves. Goodfellas Various, 1990 Bobby Darin, Muddy Waters, Aretha and Eric Clapton provide a bizarre, brilliantly judged, sardonic counterpoint to the violent, trouble-stricken lives of the New York gangsters the film depicts. Taxi Driver Bernard Herrmann, 1976 The sleazy sax and melancholy, late-night mood of the score, Herrmann's last, was an inspired accompaniment and a worthy final flourish. Paris, Texas Ry Cooder, 1982 Working for a German director and inspired by a long-dead Texan bluesman, virtuoso rock guitarist Cooder created the definitive audio evocation of dusty, wide-open Americana. Download this album Juno Various, 2007 The Moldy Peaches' Kimya Dawson stamps the film with her brand of folky indie pop. Oliver! Lionel Bart, 1968 'Food Glorious Food', 'Oliver!', 'Oom-Pah-Pah': some of the jauntiest tunes ever writte. So pity the children who read Dickens for the first time after seeing this and find it's far from all showtunes. Apocalypse Now Various, 1979 You could just mention Wagner's Ride of the Valkyries blasting out of the helicopters in one of cinema's most perfect marriages of sound and image. But what about The Doors, making the walls close in on the opening scene? Buena Vista Social Club Various, 1999 Ibrahim Ferrer and Compay Segundo's sublime vocals completely conjure up the world of pre-revolutionary Havana. Shadows Charlie Mingus, 1959 An extraordinary jazz score by Mingus, brought in by John Cassavetes. Mingus got depressed and only produced the full score two years after the film was released. Some Like it Hot Marilyn Monroe, 1959 Any collection of soundtracks needs a bit of Monroe, so what we're talking about here is her breathy, heartbreaking performance of I Wanna Be Loved By You. The Life Aquatic Seu Jorge 2004 Wes Anderson enlisted the Brazilian singer Seu Jorge, who's also in the film, to put a bossa nova-pop twist on early David Bowie - no, not a terrible idea. Mirror Bach, 1975 Like all of Andrei Tarkovsky, this is a film with a heavenward gaze. Music from Bach's two Passions ease our eyes up. High Noon Dimitri Tiomkin, 1952 'Do not forsake me, Oh my darlin?' are the soft words that open High Noon. What this quietly shattering music demonstrates is that, when the film requires it, understatement is just as valuable a resource as flash. 2001: A Space Odyssey Various, 1968 It seems so obvious now. The grace of the station in space, slow-pirouetting to the pretty lilt of Strauss's Blue Danube. But at the time the film's scope and originality must have been staggering. The Rocky Horror Picture Show Richard O'Brien, 1975 Richard O'Brien's loony tunes work best when accompanied by Tim Curry, Susan Sarandon et al's outrageously camp visuals, but the soundtrack's still a hoot. Grease Jim Jacobs and Warren Casey, 1978 When John met Olivia. Their duets, You're the One that I Want and Summer Nights, like every one of the teenage-angsty tunes, make for the ultimate high-school musical. O Brother, Where Art Thou? Various, 2000 The American South lends itself to a cracking soundtrack of 1930s bluegrass, country and gospel. The Umbrellas of Cherbourg Michel Legrand, 1964 Legrand's delightful, jazzy romantic score and songs are the perfect complement to the candy-coloured gorgeousness of the film. Singin' in the Rain Nacio Herb Brown, 1952 Umbrellas are all right but Gene Kelly twirling round a lamppost to the strains of Herb Brown's glorious music is a high point in the history of musicals. Cabaret John Kander and Fred Ebb, 1972 Just listen to Wilkommen and Cabaret and forget the fact that the stirring theme of Tomorrow Belongs to Me makes you feel like bit of a Nazi. Lawrence of Arabia Maurice Jarre, 1962 So stirringly epic and evocative that after just the opening chord, you're gagging for a drink of water. Fargo Carter Burwell, 1996 Burwell's sunless soundscape, elegiac in breadth and tender in sentiment, is a perfect canopy to this harsh North Dakota world. Fantasia Various, 1940 The Sorcerer's Apprentice, conducted by Leopold Stokowski, on instruments played by the Philadelphia Orchestra is sublime.

Rambo Death Chart

Sergeant hipo'dan;

Ahmet Çakar'dan kısa kısa - 12.02.2008

Hoca'nın Sevilla maçı tahminleri:

AÇ - Sevilla'yı yenmek başka şey, Sevilla'yı elemek başka. Sevilla'yı elemek dersen %10 gibi bir şans veririm, haa yok İstanbul'da Sevilla'yı yenmek dersen, o zaman %30-35 gibi bir şans veririm.

....

AÇ - Gürcan sen bunları ciddi mi söylüyorsun? yoksa bu bir kamera şakası mı? Rize deplasmanı, yağmur çamur, takım can çekişiyor, sen Galatasaray'la şampiyonluk yarışındasın, her puan altın değerinde, Roberto Carlosu kesiceksin, Maldonado'yu oynatıcaksın???
Bırak kardeşim, sen ne diyorsun yeğenim???

.....

AÇ - (Barusso hakkında) Sen gerçekten iyi, yetenekli ve genç bir futbolcusun, seni İtalya'da Galatasaray'a vermezler. Seni böyle kafese kapatırlar, karnın acıkınca kafesin kapısını açar yemeğini verirler, sonra tekrar kapatırlar.

....

AÇ - Her kim ki, buna Hasan Doğan da dahil, Şenes Erzik de dahil, mezardan babam çıksa o da dahil, her kim ki Hilmi Ok ve Sabri Çelik'e kurullarında yer verirse, ben karşılarındayım. Buna tehdit derseniz, sportif anlamda tehditdir.